سنگ آهک یک سنگ رسوبی است که در درجه اول از کربنات کلسیم (CaCO3) به شکل ماده معدنی کلسیت تشکیل شده است. این ماده معمولاً در آبهای دریایی شفاف، گرم و کم عمق تشکیل می شود. پودرکربنات کلسیم معمولاً یک سنگ رسوبی آلی است که از تجمع بقایای پوسته، مرجان، جلبک و مدفوع تشکیل می شود. همچنین می تواند یک سنگ رسوبی شیمیایی باشد که در اثر رسوب کربنات کلسیم از آب دریاچه یا اقیانوس ایجاد می شود.
مثالی برای تشکیل کربنات کلسیم در زیر آب مربوط می شود به محیط سنگ آهک ساز صخره مرجانی از جزایر کراما در دریای شرق چین در جنوب غربی اوکیناوا. در اینجا کل کف دریا توسط طیف گسترده ای از مرجان ها که اسکلت های کربنات کلسیم تولید می کنند پوشانده شده است.
بیشتر سنگهای آهکی در آبهای کم عمق، آرام و گرم دریایی تشکیل می شوند. این نوع محیط جایی است که ارگانیسم های قادر به تشکیل پوسته و اسکلت های کربنات کلسیم می توانند مواد مورد نیاز را به راحتی از آب اقیانوس استخراج کنند. وقتی این حیوانات می میرند، پوسته و بقایای اسکلتی آنها به صورت رسوبی جمع می شود که ممکن است به کربنات کلسیم یا همان سنگ آهک تبدیل شود. مواد زائد آنها همچنین می توانند به صورت جرم رسوب کمک کنند. سنگهای آهکی تشکیل شده از این نوع رسوبات، سنگهای رسوبی بیولوژیکی هستند. منشا بیولوژیکی آنها اغلب با وجود فسیل در سنگ مشخص می شود.
برخی از سنگهای آهکی می توانند با رسوب مستقیم کربنات کلسیم از آبهای دریایی یا شیرین تشکیل شوند. سنگهای آهکی تشکیل شده از این طریق سنگهای رسوبی شیمیایی هستند. تصور می شود که تعداد آنها کمتر از سنگهای آهکی بیولوژیکی باشد.امروزه زمین دارای بسیاری از محیط های ایجاد کربنات کلسیم و آهک است. بیشتر آنها در مناطق کم عمق بین ۳۰ درجه عرض شمالی و ۳۰ درجه عرض جنوبی یافت می شوند. سنگ کربنات کلسیم یا سنگ آهک در دریای کارائیب، اقیانوس هند، خلیج فارس، خلیج مکزیک، اطراف جزایر اقیانوس آرام و در مجمع الجزایر اندونزی در حال شکل گیری است.
یکی از این مناطق سکوی باهاما است که در اقیانوس اطلس واقع در ۱۰۰ مایلی جنوب شرقی جنوب فلوریدا واقع شده است. در آنجا، مرجان ها، صدف های دریایی، جلبک ها و موجودات دیگر به وفور مقدار زیادی بقایای اسکلتی کربنات کلسیم تولید می کنند که کاملا سکو را پوشانده است. و همواره در حال تولید یک رسوب سنگ آهک است.
سنگ آهک همچنین می تواند از طریق تبخیر تشکیل شود. استالاکتیت ها، استالاگمیت ها و سایر تشکیلات غارها (که غالباً “اسپلهوتم ها” نامیده می شوند) نمونه هایی از سنگ آهک هستند که از طریق تبخیر تشکیل می شوند. در یک غار، قطرات آب که از بالا به پایین نشت می کنند از طریق شکستگی یا سایر فضاهای منافذ در سقف غار وارد غار می شوند. در آنجا ممکن است قبل از افتادن به کف غار تبخیر شوند. وقتی آب تبخیر می شود، مقدار کربنات کلسیمی که در آب حل شده باشد، در سقف غار رسوب می کند. با گذشت زمان، این روند تبخیری می تواند منجر به تجمع کربنات کلسیم یخی شکل در سقف غار شود. این رسوبات به عنوان استالاکتیت شناخته می شوند. اگر قطره به زمین بیفتد و در آنجا تبخیر شود، یک استلاگمیت می تواند از کف غار به سمت بالا رشد کند.این نوع سنگ سازنده این سازه های غاری به نام “تراورتن” شناخته می شود و یک سنگ رسوبی شیمیایی است. سنگ معروف به “توفا” سنگ آهکی است که در اثر تبخیر در چشمه آب گرم، ساحل دریاچه یا مناطق دیگر ایجاد می شود.
بر اساس تعریفاین نوع سنگ است که حداقل ۵۰٪ کربنات کلسیم به صورت کلسیت در وزن خود دارد. تمام سنگهای آهکی حاوی حداقل چند درصد مواد دیگر هستند. این مواد می تواند ذرات کوچکی از کوارتز، فلدسپات، مواد معدنی رسی، پیریت، سیدرایت و سایر مواد معدنی باشد. همچنین می تواند شامل گره های بزرگ چرت، پیریت، یا سیدیریت باشد.محتوای کربنات کلسیم سنگ آهک به آن خاصیتی می دهد که اغلب در شناسایی سنگ استفاده می شود. (در اثر تماس با محلول سرد ۵٪ اسید کلریدریک به جوش می آید).
نام های مختلفی برای آهک استفاده می شود. این نام ها بر اساس شکل گیری سنگ، شکل ظاهری یا ترکیب آن و سایر عوامل است. در اینجا برخی از انواع متداول آن ذکر می شود.
انواع مختلف سنگهای آهکی ذکر شده در بالا اصولا ترکیبی بسیار مشابه و تشکیل یافته از کربنات کلسیم دارند.