سنگهای کربنات کلسیم دار،سنگ آهک یک سنگ رسوبی است که عمدتا از کربنات کلسیم (کلسیت) یا دو ماده کربنات کلسیم و منیزیم (دولومیت) تشکیل شده است. این ماده معمولاً از فسیلهای ریز، قطعات پوسته و سایر آوارهای فسیل شده تشکیل شده است. این فسیلها در معاینه دقیق سطح سنگ به طور مکرر برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند، اما همیشه اینطور نیست. بعضی از انواع سنگ آهک دانه بسیار ریزی دارند.سنگ آهک معمولاً خاکستری است اما ممکن است سفید، زرد یا قهوه ای نیز باشد. این سنگ نرم است و به راحتی خراشیده می شود. به راحتی در هر اسید معمولی جوش می خورد.
سنگهای کربنات کلسیم دار ممکن است ماتریسی از کل یا قطعات پوسته های دریایی که توسط کلسیت سست شده اند، از نظر بافت و تخلخل بسیار متفاوت باشند، سنگ آهک های اولیتیک و سنگ آهک های با بلورهای ریز که ساختارهای آنها بسیار ریز است به طوری که فقط در صورت بزرگنمایی دیده می شوند.کانسارهای سنگ آهک می توانند در طی حوادث مهم زمین شناسی دگرگونی و در نتیجه تبلور مجدد به عنوان سنگ مرمر تبدیل شوند.سنگ آهک اولیتی از مقدار قابل توجهی “اولیت” یا “اولئیت” تشکیل شده است. اولیت ها دانه های کوچک کروی یا زیر کروی کلسیت متحدالمرکز هستند.
طبقه بندی واقعی سنگهای کربنات کلسیم دار یا آهکی و سنگ مرمر می تواند برای غیر زمین شناسان بسیار گیج کننده باشد. همان سنگ را می توان یک بار به عنوان سنگ آهک به بازار عرضه کرد و در زمان و مکان دیگر به عنوان سنگ مرمر فروخت. ظرافت هایی که گاهی اوقات بین گریدها و انواع کلوخه کربنات کلسیم تفاوت قائل می شوند غالباً مورد توجه و تخصص کارگران نگهداری، مدیران ساختمان و معماران تاریخی نیستند که مسئولیت نگهداری منابع را دارند. گرچه این قابل درک است، اما نیاز به شناسایی دقیق موادی که باید تحت استفاده و نگهداری قرار گیرند را کاهش و از بین نمی برد. عدم شناسایی دقیق ماده ای که باید در تولید مورد استفاده قرار بگیرد، می تواند منجر به عدم در نظر گرفتن جزئیات مهم فنی شود که متعاقباً به خسارت برگشت ناپذیر منبع (منابع) منجر می شود.
در تلاش برای بهبود دقت در شناسایی دسته های کلی سنگهای آهکی در سطح “کلان”، بخش زیر حاوی توصیفاتی از متداول ترین انواع سنگ های کربنات کلسیم دار و به ویژه سنگ آهک است، اما این اطلاعات جایگزین آموزش و تجربه برای شناسایی صحیح و فهرست بندی انواع سنگ نیست. تعاریف زیر از سند انجمن آمریکایی آزمایش و مواد (ASTM) ، در بخش “تعریف استاندارد اصطلاحات مربوط به سنگهای طبیعی ساختمان” است.
جلای سنگهای کربنات کلسیم دار به طور کلی یک رنگ سفید خالص تا سفید است. بسیاری از گونه ها خوب ساب و پوشش نمی شوند، به طوری که سطح آنها معمولاً یک سطح مات و بدون درخشندگی است. از سنگهای آهکی مانند سنگ مرمر و سایر سنگهای آهکی به عنوان سنگهای حساس به اسید نام می برند. سنگهای آهکی به راحتی در اسید حل می شوند، بنابراین محصولات اسیدی نباید در سنگهای آهکی و سنگ مرمر استفاده شود.
سنگ آهک به طور گسترده ای در کاربردهای معماری برای دیوارها، تزئینات و روکش استفاده می شود. این سنگ گاهی به دلیل تخلخل و نرمی کمتر به عنوان ماده ساخت مجسمه نیز استفاده می شود، با این حال، این یک ماده با خصوصیات پایه مشترک است. این ماده ممکن است از کاربردهای (ساختاری) تا روکش بسیاری از مواد وجود داشته باشد.
ممکن است هوازدگی بر ظاهر و سالم بودن سازه سنگ آهک تأثیر منفی داشته باشد. عواملی مثل باران، برف، تغییرات دما، باد و آلاینده های جوی تاثیرگذار هستند. به طور کلی این عوامل در ترکیب با یکدیگر یا عوامل دیگر به صورت عامل تخریبی عمل می کنند.آب باران، به ویژه در ترکیب با گازهای جوی که غالباً منجر به باران اسیدی می شود، می تواند منجر به انحلال سنگ آهک شود، و باعث ایجاد سطوح بالاتر حرکت نمک در ساختار سنگ می شود. دما می تواند میزان خرابی و (در سنگهای بزرگتر) حرکت قطعات و همچنین الگوهای مهاجرت نمک در داخل سنگ را تحت تأثیر قرار دهد. بسیاری از مشکلات طبیعی یا ذاتی که می تواند با سنگ آهک رخ دهد، به درجاتی از رطوبت نیاز دارد، اما مشکلات دیگری مانند فرسایش به وسیله باد و خرابکاری ممکن است به طور مستقل رخ دهند.